I'll take the rain (REM)

Toen ik enkele uren geleden poogde de school te verlaten, werd ik echter gehinderd door de grote groep van schuilende leerlingen. Je kan waarschijnlijk wel al raden waarom iedereen op de trap bijeen gepropt stond? Ja inderdaad, de regen!
Persoonlijk geniet ik echter van het soort weer dat mensen als ‘slecht’ bestempelen. Sneeuw, regen, mist of wind: ik ben er gek op. Nu zouden sommige mij waarschijnlijk daadwerkelijk als gek beschouwen, maar ik hou van het gevoel dat deze weerselementen me geven en de sfeer die ze creëren. Ik denk niet dat ik dieper moet ingaan op het soort sfeer sneeuw creëert of waarom ik er zo van hou. Al denk ik dat het gepast is de overige elementen wel toe te lichten.

Wind
Ik vind het fantastisch de wind op mijn gezicht te voelen en vervolgens helemaal verwaaid in mijn warme appartementje toe te komen. Soms zou ik gewoon ergens met gesloten ogen op een bankje kunnen zitten en genieten van het gevoel en het huilen van de wind.

Mist
Mist heeft iets mysterieus. Je weet niet wat er zich in je omgeving afspeelt en dat brengt een apart gevoel met zich mee. Eigenlijk doet het me allemaal een beetje denken aan griezelverhalen en hierdoor voelt het aan alsof je je in een ‘andere wereld’ bevindt (dit klinkt compleet gestoord, I know:p).

Regen (geen zure regen)
Hoe meer, hoe beter! Ik ben absoluut verslingerd aan regen. Aangezien dit nogal lang zou kunnen worden hou ik het bij een ’10 Reasons why I love rain’- lijstje:
1. Ik vind het fijn om naar de regen te luisteren. Zeker wanneer je gezellig binnen
zit, krijg ik een veilig gevoel.
2. Het is verkoelend
3. Het helpt me af te koelen wanneer ik kwaad, geërgerd of verdrietig ben.
4. Het voelt alsof al de stress, zorgen, enz. letterlijk worden weggespoeld. Met
andere woorden: het maakt mijn hoofd 'leeg'.
5. Ik geniet er van om de druppeltjes op me te voelen vallen.
6. Het helpt me nadenken.
7. Het ontspant me.
8. It makes me feel 'alive' (de nederlandse uitdrukking schieten me even niet te
binnen).
9. Het is rustig buiten (iedereen is immers aan het schuilen) en je hoort niets
behalve het kletteren van de regen.
10.Ik hoef me niet te douchen. Ik hoef immers gewoon mijn shampoo mee naar buiten te nemen en klaar is kees (ook nog goed voor het milieu).

Nu de echte tiende reden: Het heeft iets romantisch (in beide betekenissen van het woord (dus zowel de stroming als de gemoedstoestand)).

Ps: zonder regen zouden er geen regenbogen zijn! :D

En zo zou ik maar door kunnen gaan, maar 10 redenen lijkt me genoeg.
Zo nu weet iedereen waarom ik fan ben geworden van 'I love the rain' op facebook.

Creedence Clearwater Revival - have you seen the rain?:

A poem begins with a lump in the throat. ~Robert Frost

Poëzie, iets waar ik met volle teugen van kan genieten en waarin ik me volledig kan verliezen. Ik hou van de gevoelens die over het papier vloeien en de manier waarop we er door overspoeld worden. Poëzie helpt mensen hun gevoelens te uitten of er mee om te gaan, is het niet door gelezen te worden dan wel door geschreven te worden. Ik zelf geniet niet alleen van de dichter zijn/haar wereld maar probeer mijn gevoelens soms ook zelf te projecteren op een velletje papier (of in mijn geval 'my little black book' (lekker origineel)).
Nu ga ik niet verder uitwijden over mijn poging tot dichten, wel ga ik hier een mooi staaktje poëzie posten van enkele van mijn favoriete dichters.
DEZE GEDICHTEN ZIJN NIET VAN MIJ! WEL VAN DE AUTEUR DIE IK ONDER HET GEDICHT IN KWESTIE ZAL VERMELDEN.


XXII

Und wüßten's die Blumen, die kleinen,
Wie tief verwundet mein Herz,
Sie würden mit mir weinen,
Zu heilen meinen Schmerz.

Und wüßten's die Nachtigallen,
Wie ich so traurig und krank,
Sie ließen fröhlich erschallen
Erquickenden Gesang.

Und wüßten sie mein Wehe,
Die goldnen Sternelein,
Sie kämen aus ihrer Höhe,
Und sprächen Trost mir ein.

Die alle können's nicht wissen,
Nur Eine kennt meinen Schmerz:
Sie hat ja selbst zerrissen,
Zerrissen mir das Herz.

- Heinrich Heine

In de zomervakantie heb ik het boek 'de mooiste gedichten van Heinrich Heine' gelezen en sindsdien is hij toch wel mijn favoriet. Als ik kon zou ik hier
tientallen van zijn gedichten plaatsen, maar laat ik het jullie besparen en jullie gewoon aanraden het boek zelf eens te lezen. (ps: In het boekje staat het gedicht zowel in het duits als in het nederlands).
Op deze site staan nog vele andere gedichten (soms met franse en/of engelse vertaling): http://www.heinrich-heine.net/haupt.htm

What's in my name? It's soulless,
It shall expire, like the dismal roar
Of waves that hit the distant shore,
Like nighttime noises in the forest!

Upon the memo sheet, in grief,
Its imprint in the stillborn gloom,
Much like the writing on the tomb,
In foreign language it will leave.

What's in it? All the lost and trite
In new and wild insurrection,
Within your soul it won't excite
The pure and kind recollections.

But silently, in time of anguish
Pronounce it softly while grieving
Say that my memory won't vanish
That there's a heart in which I'm living...
- Aleksandr Poesjkin

Jammer genoeg reikt mijn talenkennis niet tot het lezen of begrijpen van de russische taal, vandaar dat dit slechts een vertaling is.


Een dichter van eigen bodem en iets recenter dan de vorige twee:
Nog zonder titel

Iets breekt uit mijn mond.
Men zegt dat ik zing.
Ik denk dat ik lek.

Elk woord dat ik ben
valt – in volgorde van verlangen
uit mijn gezicht.

Zo verlies ik mij,
zo verkruimel ik mij,
zo laat ik me lopen tot ik weg word
en onvindbaar.

Mij verlaten is mijn vak.
Dat is waar.
Maar een lied?

Ik voel geen dans
op mijn lip.

- Stijn Vranken

Indien iemand graag meer van zijn gedichten wil lezen:http://stijnvranken.wordpress.com/
(dit is zijn blog, die ik vandaag pas ontdek >_<)

Bon appétit!

Na gisteren al die overheerlijke foodblogs te hebben zien, werd ik toch wel een beetje jaloers. Ik wil ook receptjes op mijn blog! Jammer genoeg kan ik niet koken(oké in theorie kan ik het wel maar meestal herinner ik me nadien niet meer wat ik in hemelsnaam allemaal heb uitgespookt. Wat trouwens niets over de kwaliteit van de maaltijd zegt; met andere woorden: niemand heeft ooit een voedselvergiftiging opgelopen wat ik enkel als een goed teken kan beschouwen). Maar laat ons terzake komen. Ik zal jullie dan maar verblijden met een culinaire delicatesse uit groetmoeders tijd waarvan ik me de ingrediënten wél nog kan herinneren. Ik zou zeggen: Bon appétit!

Bammetchoco
(beter bekend als bammetje/boterham met choco)



Benodigdheden:
- Allereerst: ga naar de bakker achter de hoek en bestel een brood. Eis dat het brood een exact volume heeft van 2.21215445dm³. Indien uw bakker moeilijk doet; ga dan naar de volgende benodigdheid en pas dit hier toe.
- een smeermes (om een optimaal smeerresultaat te bereiken, raad ik u aan een mes te nemen met een lengte van 12.15 cm (exclusief heft))
- een pot choco naar keuze. Let wel: bewaard op een exacte temperatuur van 21.7°C om een maximale smeeroppervlakte te bereiken.
- een bord (om overmatig morsen op het aanrecht/de tafel te voorkomen)
- indien u wenst kan u steeds een koksmuts en voorbinder aandoen. Neem ook steeds een doekje ter hand en houdt de telefoon steeds in uw bereik voor het geval u uitglijdt en het mes in uw oog belandt of andere lichaamsdelen waar dit voorwerp niet thuishoort.

Drank
Ik raad u een Château chocolat chaud aan van het jaar 1954.

Aan de slag!
Uw bent niet uitgegleden*? Goed zo!
Zet u neer en plaats het bord voor u. Neem een snede brood (waar u zonder twijfel heel wat moeite voor heeft moeten doen dus behandel het met respect!)en leg deze (zachtjes!(met een snelheid van ongeveer 0.145cm/s)) neer op het midden van uw bord. Neem het mes ter hand en plaats het lemmet voorzichtig in de pot met choco (om de pasta niet te zeer te beschadigen, steekt u het mes erin onder een hoek van 14°).
Haal het mes uit de lekkernij en zorg dat er voldoende chocoladepasta aan blijft kleven. Begeef u nu met het mes richting boterham en smeer langzaam de pasta uit over de gehele snede (indien u de instructies bij benodigdheden hebt gevolgd, zou dit zeer vlot moeten gaan). Ruim nu het mes, het brood en de pot choco op en begeef u terug naar uw zitplaats. Nu kan u genieten van uw heerlijke, op grootmoeders wijze bereidde boterham met choco!

*Voor de mensen die wel zijn uitgegleden:
Ga naar de supermarkt en koop daar een voorverpakte boterham (iedereen weet dat er tegenwoordig toch amper verschil in smaak in zit dankzij de overvloed aan additieven)

Oh forget it!

Toen ik enkele jaren geleden op youtube aan het rondsnuisteren was kwam ik zeer toevallig op enkele clipjes van French and Saunders. Dit komische duo heeft al heel wat parodieën en sketches op haar naam staan en eerlijk gezegd lig ik nog steeds strijk van het lachen telkens ik ze bekijk. Daarom besloot ik dat het hoog tijd werd mijn blog met enkele van hun sketches te verrijken.

Allereerst twee sketches waar we ons allemaal in kunnen vinden, want geef nu toe wie van ons heeft één van de volgende zinnetjes nog nooit gebruikt(alhoewel ik betwijfel dat iemand ze ooit in het engels uitschreeuwde):




Of voor de 'The exorcist'- fans onder ons:


(De parodieën op 'Harry Potter' en 'Lord of the rings' vind ik persoonlijk ook erg goed maar die duren ongeveer een kleine 20 minuten en ik denk dat ik diegenen die niet voor dit soort humor zijn de voorbije tien minuten al genoeg heb gefolterd;). Voor de enkelen die (een van) beide parodieën toch graag zou zien, hierbij de links:
'Harry Potter and the secret Chamber Pot of Azerbaijan (part 1, de volgende delen staan bij de related videos):
http://www.youtube.com/watch?v=9onI92OxBHY&NR=1&feature=fvwp

'Lord of the Rings': http://www.youtube.com/watch?v=oCYbRUmzIb0

Ich spreche kein Deutsch

Amper 24 uur geleden waren we, na twee (toch wel vermoeiende) dagen Trier, opnieuw aangekomen in ons geliefde Sint-Niklaas. Je zou dit kunnen beschouwen als een paar daagjes vrij van school en het daarbij horende werk maar natuurlijk is dat slechts ijdele hoop. Het is en blijft immers een schooluitstap waarbij men ons maar al te graag verrijkt met opdrachten in een (soms vruchteloze) poging om toch een fractie van onze aandacht erbij te houden.
Iets wat in mijn geval redelijk goed gelukt is aangezien zowel de Porta Nigra, het amfitheater en de Dom (ik zie eerlijk gezegd nog steeds de gelijkenis niet tussen het orgel en een zwaluwnest) op mijn belangstelling konden rekenen.

Eveneens de gezellige sfeer in het stadje dat we erna bezochten (als ik me niet vergis was het Bernkastel-Kues) wist me te bekoren.
Het koude weer droeg naar mijn mening ook in zeker mate bij tot deze aangename sfeer. Misschien komt dit laatste nogal vreemd over, maar persoonlijk vind ik het aangenaam om met een warme winterjas door de koude te trekken. Alhoewel dit het zalige gevoel dat je krijgt wanneer je nadien -halfbevroren en verlangend naar een warme chocomelk of enige andere (al dan niet vloeibare) lekkernij- binnenstapt in een warme konditorei niet overstijgt.
Ondanks de sfeer en interessante bezienswaardigheden, moet ik toegeven dat ik blij was dat ik terug in mijn vertrouwde (nederlandstalige!) Sint-Niklaas was. Want als ik één ding heb bijgeleerd is het wel dat ik dus daadwerkelijk geen woord Duits kan.

(Un)happy tree friends

Neen, niet de animatieserie op TMF, wel een filmpje dat ik een tijdje geleden (geheel toevallig)tegenkwam. Enkele dagen geleden moest ik er aan terugdenken en had ik gezegd dat ik het filmpje wel eens op mijn blog zou posten (weer wat inspiratie voor een nieuw blogbericht:D).
Volgend fragmentje gaat over een Indonesische man die langzaam maar zeker in een boom 'verandert' nadat hij in zijn tienerjaren zijn knie had verwond.
Waarschuwing: NIET VOOR GEVOELIGE KIJKERS!




PS: In verband met de mogelijkheid tot een operatie: Hij heeft ze ondergaan en is nu aan de betere hand (bij de 'related video's' vind je het filmpje terug waarin te zien is dat zijn situatie er aanzienlijk op verbeterd is. In die video wordt trouwens ook vermeld dat zijn transformatie te wijten zou zijn geweest aan een extreme vorm van het Humaan papillomavirus.)

Picasso, striptease van een genie

Hoewel mijn keuze voor mijn recensie al op 'Venizke' was gevallen, vond ik het toch interessant om nog een tweede toneelstuk achter de hand te houden. Daarom besloot ik om gisteren mee te gaan naar 'Picasso, striptease van een genie'. Ik stelde me een vrij klassiek stuk voor waarin de levensloop van deze kunstenaar onder de loep zou worden genomen maar niets was minder waar.

Om 19h30 werd het stuk in 'ter Vesten' ingeleid door Paul Ricour ((voormalige) ketnetfans allicht bekend van 'Postbus X' en 'Merlina'). Een half uurtje later kon het publiek zich naar de zaal begeven en genieten van een toch wel bijzonder staaltje toneel.

Jef Demedts kroop in deze 1 uur en 45 mintuen durende monoloog niet alleen in de huid van Pablo Picasso, ook heel wat andere personages die op een of andere manier raakvlakken met Picasso hadden kwamen aan bod.
Zo werden korte fragmenten uit het leven van de kunstenaar verweven met met een busreis van de Kuurnse Kunstkring 'Evarist Carpentier’ die op weg was naar een grote Picasso-expo in Parijs(hier wisselt Demedts tussen een 7-tal personages). De succesvolle Spaanse kunstenaar werd ook afgewisseld door de afgewezen Oostenrijkse kunstschilder Adolf Hitler, die zich jammer genoeg dan maar een ander doel voor ogen nam. Tenslotte kwam ook Jef demedts zelf aan bod wanneer hij herinneringen ophaalt aan zijn toelatingsproef aan het Conservatorium van gent.
De voortdurende en plotse omschakkeling naar een ander personage vergde heel wat concentratie van zowel de acteur als het publiek en leidde in mijn geval meermaals tot de vraag: 'Wie is er in hemelsnaam nu weer aan het woord?'; maar dat buiten beschouwing latende zorgde de verschillende persoonlijkheden soms voor een humoristische noot en was het toneelstuk over het algemeen goed opgebouwd. Bovendien moest de acteur het stellen met een zeer minimalistisch decor (namelijk een barkruk en een tafeltje met een glas water) en kon hij slechts af en toe een korte 'pauze' inlassen (hoewel hij dan dikwijls stond te dansen) wanneer Bruno Van Heystraeten de typisch Parijse sfeer opriep aan de hand van zijn accordeon.

Kortom een sterke monoloog (je moet het maar kunnen: bijna 2 uur aan een stuk en zonder enige aarzeling de tekst en handelingen van een 15-tal personages onthouden)opgevoerd door de al 74-jarige maar toch nog zeer energieke Jef Demedts.
Ps: Wat de striptease betreft zal men zeker niet teleurgesteld worden.



Picasso, striptease van een genie werd geschreven door Filip Vanluchene
en geregisseerd door Frank van Laecke.